Perspektywa linearna i powietrzna

Perspektywa to taki sposób ukazania trójwymiarowych obiektów na płaskiej powierzchni (np. rysunku lub fotografii), w którym obraz jest zgodny z prawami widzenia i prawidłowo oddaje wrażenie głębi. Rozróżniamy pojęcie perspektyw linearnej i perspektywy powietrznej.

Perspektywa linearna (geometryczna)

Zasady rządzące pozornym zmniejszaniem się przedmiotów i zbieżnością prostych równoległych do siebie nazywamy perspektywą linearną (lub geometryczną).

Perspektywę linearną dzielimy na ukośną i pionową. W uproszczeniu, perspektywa ukośna cechuje się występowaniem trzech punktów zbiegu.
Punkt w którym, zbiegają się proste - zwany punktem zbiegu - może znajdować się w różnych częściach obrazu lub poza nim. Natomiast w zależności od tego, w ilu punktach zbiegają się proste widoczne na fotografii, mówimy o perspektywach:

• jednozbieżnej - proste zbiegają się w jednym punkcie, znajdującym się w obrębie obrazu (perspektywa czołowa) lub poza nim.
• dwubieżnej - proste zbiegają się w dwóch punktach.
• trójbieżnej - proste zbiegają się w trzech punktach.

Perspektywa powietrzna

Wrażenie, że obiekty znajdujące się w dużej odległości od patrzącego, stają się mniej wyraziste i zmieniają kolory, wynika z ograniczonej przejrzystości powietrza. Na obrazie efekt ten nazywana się perspektywą powietrzną.

Im dalej od patrzącego znajdują się obiekty, tym mniejsze będą one na fotografii. Dalsze plany na obrazie przedstawiającym otwartą przestrzeń będą mniej wyraźne, zmienią się też ich kolory.