środa, 30 marca 2016

Systemy pomiaru światła w lustrzance


Pomiar matrycowy (Matrix Metering)


Ustawienie domyślne, w którym pomiaru światła dokonuje wielosegmentowy układ (czujnik) obejmujący znaczny obszar kadru. Dobór parametrów ekspozycji odbywa się z uwzględnieniem jasności, koloru, odległości fotografowania a nawet kompozycji (rozmieszczenia elementów w kadrze) Informację o odległości od obiektu brane są pod uwagę tylko gdy korzystamy z obiektywów typu G lub D - działa wtedy 3D Color Matrix II.
Gdy używamy innych obiektywów dane o odległości 3D nie są uwzględniane. W takiej sytuacji najlepiej działa pomiar Color Matrix II.

Pomiar centralnie ważony (center-weight matering)

Sposób pracy, w którym aparat mierzy światło - podobnie jak w trybie matrycowym - w znacznym obszarze kadru, dobór ekspozycji odbywa się jednak z uwzględnieniem danych tylko ze środkowej części obrazu. Tryb wykorzystywany zazwyczaj podczas fotografowania ludzi w trudnych warunkach oświetleniowych. - np. przy zdjęciach portretowych pod światło. Najlepsze rezultaty otrzymamy wtedy, gdy pomiar uwzględniający jasność centralnej części kadru połączymy z odpowiednią korektą ekspozycji - wówczas zamiast ciemnej sylwetki na fotografii będzie widoczna prawidłowo naświetlona postać.

Pomiar punktowy (spot matering) 


Aparat mierzy ekspozycję w niewielkim obszarze kadru - kilka procent jego powierzchni. Jeśli opcja trybu wyboru pola AF ustawiona jest na pierwszy plan, pomiar dokonywany jest w środkowym punkcie ostrości. W pozostałych przypadkach aparat zmierzy ekspozycję w aktywnym polu AF. Z pomiaru punktowego korzystają zazwyczaj zaawansowani użytkownicy, którzy na podstawie kilku pomiarów (w różnych częściach kadru) potrafią określić rozpiętość tonalną sceny i samodzielnie ustawić ekspozycję. Tryb ten stosuje się wraz z szarą kartą Kodaka (wzornikiem osiemnastoprocentowej szarości) do dokładnego wyznaczenia parametrów naświetlenia.

Podpowiedź

Dla fotografa amatora najwygodniejsze jest ustawienie jednego systemu pomiaru światła i korzystanie z pomiaru punktowego tylko w trudnych warunkach oświetleniowych. Jako najbardziej uniwersalny i niezawodny proponuję pomiar matrycowy. Parametry otrzymane z pomiaru matrycą nikonowską są wynikiem obliczeń matematycznych otrzymanych na podstawie trzydziestu tysięcy zdjęć. System ten pozwala na osiągnięcie doskonałych rezultatów nawet w trudnych warunkach oświetleniowych. Wyjątkiem są sytuacje, w których dominującą część kadru zajmują przedmioty lub powierzchnie bardzo ciemne (ciemna ściana, ciemne ubrania, dużo cienia) lub bardzo jasne (białe lub jasne tło oraz silne źródła światła znajdujące się w polu widzenia obiektywu). Przy dominujących powierzchniach ciemnych należy zdjęcie nie doświetlić (korekta o np. -1 EV). Przy dominujących bardzo jasnych płaszczyznach ustawiamy korektę na wartość +1 EV. Drugim rozwiązaniem jest pomiar punktowy. Wtedy mierzymy fragment obrazu, który jest dla nas najważniejszym elementem zdjęcia. Pomiar z uwypukleniem środkowej części kadru jest polecany tylko w sytuacjach wyrównanego oświetlenia, kiedy główny temat zdjęcia znajduje się w środku kadru.

środa, 9 marca 2016

Przetwarzanie obrazu (kolorystyka)

Pozostawienie automatyce aparatu dobrania wszystkich parametrów ekspozycji i przetwarzania zdjęcia przez procesor nie zawsze daje oczekiwane rezultaty. Dlatego po wykonaniu pierwszych fotografii i oswojeniu sprzętu możemy spróbować przystosować ustawienia lustrzanki do naszych potrzeb.
Po obejrzeniu na monitorze komputera (w dużym powiększeniu) i dokonaniu wstępnej oceny jakości zrobionych zdjęć warto ustawić samodzielnie parametry poprawy kontrastu, nasycenia kolorów czy wyostrzenia.

Wszystkie potrzebne opcje pozwalające dostosować parametry lustrzanki znajdują się w menu głównym.

Poza funkcjami wpływającymi na jakość obrazu znajdziemy tu opcje pozwalające ustawić sposób pracy poszczególnych układów (np. autofokusa, pomiaru światła, etc.), metody prezentacji zdjęć, a także narzędzia umożliwiające poprawianie ujęć bezpośrednio w aparacie.

Ustawienia dostępne w menu głównym podzielono na pięć podstawowych grup:

  • MENU ODTWARZANIA (playback menu)
  • MENU FOTOGRAFOWANIA (shooting menu)
  • MENU USTAWIEŃ OSOBISTYCH (custom settings)
  • USTAWIENIA (setup)
  • MENU RETUSZU (retouch menu)


W MENU FOTOGRAFOWANIE i wejściu w opcje dopasuj przetwarzanie obrazu mamy możliwość wyboru kilku opcji, w zależności jakie zdjęcie chcemy uzyskać:

Normalne - Oddanie barw i ostrości w sposób normalny. W większości sytuacji jest to najlepsze ustawienie. Umożliwia prostą obróbkę zdjęć w programach fotograficznych.
Bardziej miękkie - Zmiękczone kontury, ustawienie to nadaje się do delikatnego i naturalnego oddania koloru skóry fotografowanych osób
Żywe - Zwiększone zostają nasycenia barw, kontrast i wyostrzenie. Dając żywe zdjęcia o mocnych czerwieniach, zieleniach i błękitach
Jeszcze żywsze - Dobiera tak parametry nasycenia barw kontrastu i wyostrzenia, aby zdjęcie miało bardzo żywe kolory i ostre krawędzie
Portretowe - Zmniejsza kontrastowość i wyostrzenie, oddając naturalna i gładką skórę fotografowanych osób
Czarne Białe - Umożliwia wykonanie zdjęć czarno białych, dając w niektórych aparatach możliwość stymulacji działania filtrów do fotografii czarno-białej: żółtego, pomarańczowego, czerwonego i zielonego

Ustawienia osobiste - Umożliwia ustawienie wyostrzenia, kompensacji tonalnej (czyli kontrastu zdjęcia), trybu kolorów, nasycenia i korekty odcieni barw przez użytkownika aparatu.